fbpx

Jaki to jest prawidłowy poziom cukru we krwi? [normy]

Jaki poziom cukru jest prawidłowy, a jaki oznacza cukrzycę? Jakie cukry powinny mieć osoby z rozpoznaną cukrzycą?

W tym wpisie powiem Wam o tym jaki to jest prawidłowy poziom cukru we krwi. Wyjaśnię Wam jaki poziom cukru jest powodem do zmartwień, a jaki nie. Powiem Wam przy jakich wartościach mówimy o stanie przedcukrzycowym, a przy jakich już o cukrzycy.

Film na ten temat zobaczycie >>TUTAJ<<

OBJAWY CUKRZYCY

Podstawą do badań w kierunku cukrzycy jest zaobserwowanie występowania u siebie objawów cukrzycy. Do nich należą między innymi:

  • Częste oddawanie moczu
  • Wzmożone pragnienie
  • Utrata masy ciała, która nie jest spowodowana celowym odchudzaniem
  • Osłabienie
  • Senność
  • Zmiany skórne
  • Stany zapalne narządów moczowo-płciowych

W przypadku wystąpienia tych objawów, oczywiście nie jednego tylko kilku z nich, należy wykonać badanie poziomu cukru. Najbardziej wiarygodnym będzie badanie w laboratorium z krwi żylnej. Wynik takiego badania może oznaczać różne rzeczy:

  1. Jeśli będzie wynosił conajmniej 200 mg/dl to jest to podstawa do rozpoznania cukrzycy, bez względu na to kiedy poziom cukru zmierzyliśmy. To jest tak zwana glikemia przygodna. Nie jest w tym przypadku wytłumaczeniem, że jesteśmy po obiedzie, zjedliśmy pączka, czy cokolwiek innego. Cukier 200 lub więcej i występowanie objawów cukrzycy to znak, że możemy mieć cukrzycę.

  2. Jeśli natomiast nie występują objawy lub występują objawy, ale poziom cukru wynosi mniej niż 200 mg/dl, to wykonuje się inne, dodatkowe badania, na podstawie których można stwierdzić cukrzycę. Są to:

    badanie poziomu cukru na czczo. 2-krotnie odnotowany wynik większy bądź równy 126 mg/dl jest podstawą do rozpoznania cukrzycy.
    – badanie stężenia hemoglobiny glikowanej. Wynik 6,5% lub wyżej jest podstawą do rozpoznania cukrzycy. To badanie wykonuje się w laboratorium z krwi żylnej.

Jeśli jednak wyjdzie nam na czczo poziom cukru między 100, a 125 mg/dl, albo poziom hemoglobiny glikowanej mieści się w przedziale od 5,7 do 6,4% i jest podejrzenie, że możemy mieć cukrzycę, albo inne zaburzenie tolerancji glukozy to należy wykonać test OGTT, czyli doustny test tolerancji glukozy. On zaczyna się rano, kiedy jesteśmy na czczo i polega na wypiciu napoju zawierającego 75 gramów glukozy i sprawdzaniu poziomu cukru po 2 godzinach.

 

CO MÓWIĄ WYNIKI TYCH BADAŃ?

Pokażę Wam kilka wariantów.

Według zaleceń PTD, prawidłowa glikemia zmierzona na czczo powinna mieścić się w przedziale od 70 do 99 mg/dl.

O nieprawidłowej, podwyższonej glikemii na czczo mówimy kiedy mieści się w przedziale 100-125 mg/dl.

O nieprawidłowej tolerancji glukozy mówi się, kiedy poziom cukru w 120 minucie testu OGTT wynosi od 140 do 199 mg/dl.

Stan przedcukrzycowy stwierdza się kiedy mamy nieprawidłową glikemię na czczo i/lub nieprawidłową tolerancję glukozy.

KIEDY MÓWIMY O CUKRZYCY?

Samą cukrzycę stwierdza się kiedy wystąpi jedno z następujących kryteriów:

  • objawy wysokiego poziomu cukru, czyli hiperglikemii i glikemia przygodna wynosząca 200 lub więcej,
  • dwukrotna glikemia na czczo jest większa bądź równa 126 mg/dl,
  • glikemia w 120 minucie testu OGTT jest większa bądź równa 200 mg/dl,
  • wartość hemoglobiny glikowanej, czyli HBA1C jest większa bądź równa 6,5%.

JAKI JEST PROBLEM Z DIAGNOZĄ CUKRZYCY?

Problem z diagnozą cukrzycy, szczególnie cukrzycy typu 2 polega na tym, że przy niedużych wartościach jak 140-160 nie mamy żadnych objawów, a jest to poziom cukru który po ciuchu uszkadza nasze ciało. Kiedy leczymy cukrzycę przykładowo tak jak ja (cukrzyca typu 1) i zdarzy nam się po jedzeniu cukier 160 to nie panikujemy. Tak się zdarza i tyle, ale kiedy nie mamy leczonej cukrzycy i mamy taki cukier to jest to coś groźnego i wcale nie oznacza, że jesteśmy zdrowi…

Z tego powodu, bardzo ważne jest wykonywanie regularnych badań przesiewowych w kierunku cukrzycy. Badania powinno się przeprowadzać co 3 lata u każdej osoby powyżej 45. roku życia.

Do tego, bez względu na wiek badania raz w roku powinny przeprowadzać osoby, które:

  • mają nadwagę lub otyłość
  • mają w rodzinie osoby z cukrzycą, mam na myśli rodziców i rodzeństwo
  • są mało aktywne fizycznie
  • miały stwierdzony stan przedcukrzycowy
  • przeszły cukrzycę ciążową
  • urodziły dziecko o masie ciała przekraczającej 4kg
  • mają nadciśnienie tętnicze
  • mają dyslipidemię
  • mają zespół policystycznych jajników
  • mają choroby układu krążenia.

Poza samym wykryciem wysokiego poziomu cukru, wykonuje się dodatkowe badania, aby określić typ cukrzycy. Żeby ustalić, czy mamy do czynienia z cukrzycą typu 1, czyli dla przypomnienia z chorobą autoimmunologiczną, wykonuje się badania na obecność przeciwciał oraz tak zwanego peptydu C.